Setiap orang mengimpikan kedudukan kewangan yang kukuh dan stabil.
Bagi merealisasikan hasrat tersebut ramai orang berlumba-lumba mencari sumber
bagi menjana pendapatan tambahan. Ia sebagai langkah berjaga-jaga bagi
menghadapi sebarang kemungkinan pada masa hadapan. Keadaan ini sebenarnya
bukanlah sesuatu yang asing yang berlaku dalam situasi masyarakat malaysia pada
hari ini.
Situasi ekonomi yang berlaku ini
telah menyebabkan kebanyakan masyarakat terasa dengan beban inflasi kenaikan
harga barang. Lebih-lebih lagi terdapat kira-kira 45 peratus daripada 1.2 kakitangan awam yang kebanyakannya bekerja
di bandar tertekan dengan kos sara hidup tinggi sehingga ada yang terpaksa
melakukan kerja sampingan untuk menambah pendapatan (Sazarina 2009).
Merujuk kepada isu yang berbangkit
pada tahun 2008, Jabatan Perkhidmatan Awam (JPA) telah diminta supaya membuat
keputusan segera bagi membenarkan pekerja kumpulan sokongan melakukan kerja
sambilan selepas waktu pejabat. Menteri di Jabatan Perdana Menteri, Tan Sri Amirsham
A. Aziz berkata ia sebagai penyelesaian tetap atau jangka panjang dalam
menangani kos sara hidup yang semakin meningkat sekarang (Bernama 2008).
Dalam keadaan ekonomi yang agak
kurang memberangsangkan dan ditambah dengan harga barang yang tinggi dan
meningkat sentiasa, rakyat malaysia terutamanya kakitangan awam melibatkan diri
dengan kerja sambilan. Dari segi undang-undang tidak salah untuk kakitangan
awam bekerja sambilan tetapi dengan syarat tidak mengganggu kerja utama bagi
kakitangan awam tersebut (Woon 2008).
Ramai yang berfikiran bekerja
sebagai kakitangan kerajaan menjanjikan gaji yang baik walaupun ramai yang
menyedari bekerja dengan sektor swasta menjanjikan pendapatan yang agak
lumayan, seperti bonus bulanan dan keistimewaan lain. Ini disebabkan ada
anggapan bahawa bekerja di sektor kerajaan sememangnya stabil kerana tiada
pemberhentian kerja di waktu-waktu yang kritikal berbanding mereka yang bekerja
di sektor swasta di mana kakitangan kerajaan tidak perlu runsing bila
berlakunya kegawatan ekonomi (Zulkiple Ibrahim 2007).
Namun demikian apa yang sebenarnya
berlaku ramai daripada kalangan kakitangan awam dikategorikan miskin walaupun
tinggal di bandar. Contohnya Pendedahan yang dibuat oleh Ahli Parlimen
Putrajaya, Datuk Seri Tengku Adnan Tengku Mansor.Tengku Adnan mendapati hampir
50 peratus atau kira-kira 20,000 daripada lebih 40,000 penjawat awam terutama
mereka yang bekerja sebagai kakitangan sokongan di jabatan kerajaan di sini
menghadapi masalah kemiskinan bandar kerana mempunyai pendapatan kurang dari
RM1,500 sebulan (Haika 2011).
Oleh yang demikian sebagai jalan
keluar kebanyakan golongan seperti ini telah mengambil alternatif untuk
menambahkan pendapatan mereka melalui kerja sambilan dengan harapan pendapatan
yang diperolehi itu dapat menampung kos kehidupan mereka.
Tetapi dengan adanya pengumuman YAB PM mengenai pelbagai intensif yang diberikan kepada kakitagan awam pada pembentangan bajet yang lepas, adakah perlu lagi kakitangan awam untuk mencari punca rezeki sampingan untuk memberi keselesaan kepada kehidupan mereka...?
Tiada ulasan:
Catat Ulasan